Vandaag (lees maandag 10 augustus 2015) is Mart Troost ter aarde besteld. Voorafgaand was er een dienst in de kerk van Westmaas, bijgewoond door genoeg mensen om de oude dorpskerk redelijk te vullen. Het werd een bijeenkomst die indruk maakte. Ds. Kwakkel hield zijn overdenking mede aan de hand van psalm 103, die het leven van een mens vergelijkt met het gras dat maar kortstondig groen is. Aangrijpend waren de persoonlijke herinneringen en het voorlezen van een gedicht door haar kinderen.

We weten allemaal dat haar man Henny sterk is, ook op moeilijke momenten. Maar je mag rustig weten dat, toen ik hem ondersteund naar de microfoon zag lopen, ik heel bang was dat hij het spreken niet aan zou kunnen op een moeilijk moment als dit.

Op woensdag 1 juli 2015 ontvingen wij het trieste- en droeve bericht dat de oud-doelman van ons 1e team, Hielke Brugts op 51 jarige leeftijd aan de gevreesde ziekte is overleden. Hielke, die oorspronkelijk de Academie voor Lichamelijke Opvoeding doorliep, werd na zijn afstuderen geen gymnastiekleraar, maar bezocht vanuit zijn werkkring artsen m.b.t. de in- en verkoop van medicijnen etc. Vanuit die werkkring wist hij goed de weg in de medische wereld en heeft hij jaren de regie over zijn eigen lichaam gehouden.

Zichzelf zelfs in Belgie (Gent) laten opereren hetgeen aanvankelijk gunstige perspectieven bood. Jaren heeft hij gestreden tegen zijn ziek zijn, Echter de laatste maanden werden de berichten op zijn site steeds somberder. Deze strijd kon hij niet winnen en moest afscheid nemen van zijn vrouw Wilma en 2 kinderen Leanne en Nienke.

Hij was van 1984 t/m 1993 doelman van ons 1e team en speelde in die periode 208 competitiewedstrijden en 24 bekerwedstrijden zijnde 232 bindende wedstrijden voor ons topteam. Voorts ook nog 144 vriendschappelijke duels. Een staat van dienst om U tegen te zeggen. Daarnaast was hij een gedreven sportman, die altijd de strijd aanging, maar wel op sportieve wijze.Hij was een lid om trots op te zijn.

Op  zondag  8 februari  2015  ontvingen wij het droeve bericht dat op zaterdag 7 februari  j.l. in de leeftijd van 87 jaar is overleden  Mevrouw MARIA  JANSJE  BARENDRECHT – DE  ROOCK (voor velen Mies).

Een val in haar woning werd haar noodlottig. Het lopen viel haar al geruime tijd moeilijk. Haar man Ger hielp haar waar mogelijk, maar aan het eind van 2014 diende hij in het Ikazia ziekenhuis een operatie te ondergaan  en was zij met dagelijks bezoek van haar kinderen en  het toezicht van de zorginstelling, alleen. Toen de kinderen haar kwamen ophalen voor bezoek aan Ger in het Ikazia ziekenhuis, vonden zij haar liggend op de grond. Met spoed werd zij naar het ziekenhuis vervoerd alwaar geen breuken maar wel kneuzingen aan haar ruggenwervel werden geconstateerd. Zij werd voor revalidatie opgenomen in Antonius  (IJsselmonde) niet ver van haar woning, zodat Ger en de kinderen haar dagelijks konden bezoeken. Haar fysieke toestand werd geleidelijk slechter.

Voorbije week kregen wij bericht, dat op op 3 december j.l. na een slopende ziekte is overleden  ons oud lid WILLEM  PIETER  THIJSEBAARD In de leeftijd  van 68 jaar. Naar wij vernamen was hij al geruime tijd ziek. Zulks blijkt ook uit de tekst op de rouwkaart “voorbereid maar toch geschokt.”

Wim was een lid uit de in onze kring zo bekende Thijsebaard familie. Vader Frans speelde 83 wedstrijden in ons eerste team (en dat bij 18 wedstrijden per seizoen) en nam daarna zitting in het bestuur, terwijl broer Aart niet weg te denken was als lid van de jeugdcommissie. Vriendelijkheid, hartelijkheid en behulpzaamheid waren eigenschappen welke onllosmakelijk met Wim Thijsebaard waren verbonden. Ik zie zijn lachende gezicht nog voor mij, toen ik hem (in mijn functie van kantoordienst) hem, komende van  Stavenisse op een regenachtige zaterdag moest mededelen dat de wedstrijd was afgekeurd. Zijn reaktie: :”dan gaan we maar weer terug “.